aanvang

Van Wiktionary
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aanvang m /á:nvàŋ/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑aanvank
Raod

Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvoller Mofers.

Aafbraeking
  • aan-vang

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanvang aanveng
IPA /á:nvàŋ/ /á:nvæ̀ŋ/
dim. sjrif aanvengske aanvengsken aanvengskes
IPA /á:nvæ̀ŋ̊skʲe/ /á:nvæ̀ŋ̊skʲen/ /á:nvæ̀ŋ̊skʲes/ /á:nvæ̀ŋ̊skʲez/
dat. sjrif aanvang aanveng
IPA /á:nvàŋ/ /á:nvæ̀ŋ/

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanvang /á:nvàŋ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van aanvange (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-vang
Synoniem
  • (in houfzats) vang aan