Naar inhoud springen

aanwins

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

aanwins v /á:nwɪ̀n̥s/

  1. de hanjeling van 't verkriege van get nuuts
  2. det det me zich verkregen haet
Aafbraeking
  • aan-wins
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanwins aanwinste aanwinsten
IPA /á:nwɪ̀n̥s/ /á:nwɪ̀nz/ /á:nwɪ̀n̥ste/ /á:nwɪ̀n̥sten/
dim. sjrif aanwinske aanwinsken aanwinskes
IPA /á:nwɪ̀n̥skʲe/ /á:nwɪ̀n̥skʲen/ /á:nwɪ̀n̥skʲes/ /á:nwɪ̀n̥skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanwins /á:nwɪ̀n̥s/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van aanwinne (in naevezats)
Raod

De vörm vanne wirkwäörd "aanwinne (vincere)" en "aanwinne (insuescere)" kómmen hie euverein.

Aafbraeking
  • aan-wins
Variaasje
  • (in houfzats) wins aan