alleinig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

alleinig /a'lɛ̀i̯nɪç/

  1. sónger get anges, mitte res gans oetgeslaote
Aafbraeking
  • al-lei-nig
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif alleinige alleinigen alleinige alleinig alleinige alleinig alleinig
IPA /a'lɛ̀i̯nɪʝe/ /a'lɛ̀i̯nɪʝen/ /a'lɛ̀i̯nɪʝe/ /a'lɛ̀i̯nɪç/ /a'lɛ̀i̯nɪʝ/ /a'lɛ̀i̯nɪʝe/ /a'lɛ̀i̯nɪç/ /a'lɛ̀i̯nɪʝ/ /a'lɛ̀i̯nɪç/ /a'lɛ̀i̯nɪʝ/
kómparatief sjrif alleinigere alleinigeren alleiniger alleiniger alleiniger alleiniger alleinigert
IPA /a'lɛ̀i̯nɪʝərə/ /a'lɛ̀i̯nɪʝərən/ /a'lɛ̀i̯nɪʝər/ /a'lɛ̀i̯nɪʝər/ /a'lɛ̀i̯nɪʝər/ /a'lɛ̀i̯nɪʝər/ /a'lɛ̀i̯nɪʝər̥t/ /a'lɛ̀i̯nɪʝərd/
superlatief sjrif alleinigste alleinigsten alleinigste alleinigste alleinigste alleinigste alleinigste
IPA /a'lɛ̀i̯nɪçste/ /a'lɛ̀i̯nɪçsten/ /a'lɛ̀i̯nɪçste/ /a'lɛ̀i̯nɪçste/ /a'lɛ̀i̯nɪçste/ /a'lɛ̀i̯nɪçste/ /a'lɛ̀i̯nɪçste/
partitief sjrif alleinigs
IPA /a'lɛ̀i̯nɪçs/ /a'lɛ̀i̯nɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) alleinigs (toe) (wie) alleinig (geer)
IPA /wì: a'lɛ̀i̯nɪçs tú:/ /wì: a'lɛ̀i̯nɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) alleinigers (toe) (wie) alleinigertj (geer)
IPA /wì: a'lɛ̀i̯nɪʝər̥s tú:/ /wì: a'lɛ̀i̯nɪʝər̥c ʝ̊é:r/
Raod

De kómparatief enne superlatief kómme praktisch neet veur.

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

alleinig /a'lɛ̀i̯nɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • al-lei-nig

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif alleinig
IPA /a'lɛ̀i̯nɪç/ /a'lɛ̀i̯nɪʝ/
kómparatief sjrif alleiniger
IPA /a'lɛ̀i̯nɪɣər/
superlatief sjrif alleinigste
IPA /a'lɛ̀i̯nɪçste/