bèste

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bèste m /be̞ste/

  1. dae persoean dae in 'n zeker zaak baeter wie al die anger luuj is
Aafbraeking
  • bès-te
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • d'n ieëste de bèste: egaal waem, 'nen ónwillekeurige miens
  • De lèste zeen de bèste: wuuert gezag es 'n wiets veur wen m'n es lèste miens örges inkump of wen 't lèste deil van e werk nag gedaon mót waere.
  • Det kan de bèste gebeure: Det kan ederein euverkómme.
    Dit wuuert döks gevolg door meh de stómsten 't ieës.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 78.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bèste bèsten bèste bèsten
IPA /be̞ste/ /be̞sten/ /be̞ste/ /be̞sten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif bèste bèsten bèste bèsten
IPA /be̞ste/ /be̞sten/ /be̞ste/ /be̞sten/

In anger spraoke[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

bèste /be̞ste/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne superlatief van good
  2. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne superlatief van good
  3. (neet-lemma) ónziejige vorm inne superlatief van good
  4. (neet-lemma) mieëveljige vorm inne superlatief van good
  5. (neet-lemma) geslechtelike vorm inne predikatieve superlatief van good
  6. (neet-lemma) ónziejige vorm inne predikatieve superlatief van good
Aafbraeking
  • bès-te
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

bèste /be̞ste/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van bèste
Aafbraeking
  • bès-te