ban
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
ban m /bàn/
- (ajerwèts) e rechsgebied det bie 'n stad huuert
- Aafbraeking
- ban
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- emes inne ban doon: emes oetsloete van 'n kirkelike gemeinsjap
- inne ban zeen van get: 'n dwankmaotige obsessie veur get höbbe
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | ban | — | ||
| IPA | /bàn/ | — | |||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | ban | — | ||
| IPA | /bàn/ | — | |||
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
ban /bàn/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van banne
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van banne
- Aafbraeking
- ban
Aadingels[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
bān ó /bɑ:n/
- (liefdeil) knaok