ban

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ban m /bàn/

  1. (ajerwèts) e rechsgebied det bie 'n stad huuert
Aafbraeking
  • ban
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • emes inne ban doon: emes oetsloete van 'n kirkelike gemeinsjap
  • inne ban zeen van get: 'n dwankmaotige obsessie veur get höbbe

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ban
IPA /bàn/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif ban
IPA /bàn/

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ban /bàn/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van banne
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van banne
Aafbraeking
  • ban


Aadingels[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bān ó /bɑ:n/

  1. (liefdeil) knaok