bandiet

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

bandiet m (Nederlands: bandiet)

Varrejasie
Sinneniem
Verbuging

bandiete, bandietje


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bandiet m /bán'dit ~ ba̽n'dit/

  1. emes dae de wèt euvertruuedj en meis aangeslaoten is bie 'ne misdäöjige groep
Aafbraeking
  • ban-diet
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bandiet bandiette bandietten
IPA /bán'dit/ /bán'did/ /bán'dite/ /bán'diten/
dim. sjrif bandietje bandietjen bandietjes
IPA /bán'dice/ /bán'dicen/ /bán'dices/ /bán'dicez/
dat. sjrif bandiet bandiette bandietten
IPA /bán'dit/ /bán'did/ /bán'dite/ /bán'diten/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: bendiet