bankraekening

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

bankraekening v (Nederlands: bankrekening)

Verbuging

bankraekeninge, bankraekeningske


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bankraekening v /báŋ̊kr̥ɛ́:kʲe̽nɪŋ/

  1. e fóns det de bank vashèltj en eigendóm is van 'ne klantj dae dao geldj kan inbringen en eweghaole
Raod

Dit waord wuuert dökker aafgekortj toet "raekening".

Aafbraeking
  • bank-rae-ke-ning
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bankraekening bankraekeninge bankraekeningen
IPA /báŋ̊kr̥ɛ́:kʲe̽nɪŋ/ /báŋ̊kr̥ɛ́:kʲe̽nɪŋe/ /báŋ̊kr̥ɛ́:kʲe̽nɪŋen/
dim. sjrif bankraekeningske bankraekeningsken bankraekeningskes
IPA /báŋ̊kr̥ɛ́:kʲe̽nɪ̽ŋ̊skʲe/ /báŋ̊kr̥ɛ́:kʲe̽nɪ̽ŋ̊skʲen/ /báŋ̊kr̥ɛ́:kʲe̽nɪ̽ŋ̊skʲes/ /báŋ̊kr̥ɛ́:kʲe̽nɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk