Naar inhoud springen

beitelhamer

Van Wiktionary

emes dae mit 'ne beitelhamer ane gang is

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

beitelhamer m /bɛ́i̯telá:mər/

  1. (gesjieër) e draagbaar, krechtig apperaat det 'nen hamer en 'ne beitel sameveug veur door hel matterjaal haer te kónne baor, wie door stein of petón
    Waat mèns toe des te det inne erm veuls wens te floere mit 'ne beitelhamer d'roet mós kriege.
Aafbraeking
  • bei-tel-ha-mer
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif beitelhamer beitelhamers
IPA /bɛ́i̯telá:mər/ /bɛ́i̯telá:mər̥s/ /bɛ́i̯telá:mərz/
dim. sjrif beitelhaemerke beitelhaemerken beitelhaemerkes
IPA /bɛ́i̯telɛ́:mer̥kʲe/ /bɛ́i̯telɛ́:mer̥kʲen/ /bɛ́i̯telɛ́:mer̥kʲes/ /bɛ́i̯telɛ́:mer̥kʲez/
dat. sjrif beitelhamer beitelhamers
IPA /bɛ́i̯telá:mər/ /bɛ́i̯telá:mər̥s/ /bɛ́i̯telá:mərz/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk