beitel

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

beitel m (Nederlands: beitel)

Verbuging

beitele, beitelke


'ne beitel [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

beitel m /bɛ́i̯tel/

  1. (gesjieër) e staafvörmig, sjerp gesjieër det de slaagkrach van 'nen hamer hieël persies op ei puntj kan kónzentrere
Aafbraeking
  • bei-tel
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 74.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif beitel beitele beitelen
IPA /bɛ́i̯tel/ /bɛ́i̯te̽le/ /bɛ́i̯te̽len/
dim. sjrif beitelke beitelken beitelkes
IPA /bɛ́i̯te̽l̥kʲe/ /bɛ́i̯te̽l̥kʲen/ /bɛ́i̯te̽l̥kʲes/ /bɛ́i̯te̽l̥kʲez/
dat. sjrif beitel beitele beitelen
IPA /bɛ́i̯tel/ /bɛ́i̯te̽le/ /bɛ́i̯te̽len/
Raod

Allewiel huuert m'n ouch 't mieëvaad beitels.

In anger spraoke[bewirk]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: beitel


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

beitel /bɛ́i̯tel/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van beitele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van beitele
Aafbraeking
  • bei-tel


Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

beitel g /'bɛi̯.təl/

  1. beitel

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
nom.: beitel beitels
dim.: beiteltje beiteltjes