bevael

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

bevael ó (Nederlands: bevel)

• Mofers: bevae~l (bevae~le, bevae~lke)

Verbuging

bevaele, —

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

bevael ó /bə'vɛ́:l/

1. 'n opdrach die m'n opgelag krieg en verplich mót oetveure sónger die taenge te spraeke

Aafbraeking

• be-vael

Aafleijinge

• bevaelhöbber
• aanhajingsbevael

Verwantje wäörd

• bevaele
• kómmando

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	bevael		bevaele	bevaelen
	IPA	/bə'vɛ́:l/		/bə'vɛ́:le/	/bə'vɛ́:len/
dim.	sjrif	bevaelke	bevaelken	bevaelkes
	IPA	/bə'vɛ́:l̥kʲe/	/bə'vɛ́:l̥kʲen/	/bə'vɛ́:l̥kʲes/	/bə'vɛ́:l̥kʲez/
dat.	sjrif	bevael		bevaele	bevaelen
	IPA	/bə'vɛ́:l/		/bə'vɛ́:le/	/bə'vɛ́:len/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: bevael

Frans: ordre m, commandement m Ingels: order(en:), command(en:) Japans: 命令(ja:) Nederlandjs: bevel ó Pruus: Befehl m

Spaans: orden v Tagalog: atas(tl:) Viëtnamees: hiệu lệnh(vi:) Zweeds: befallning g, order g

Wirkwaord

Neet-lemma

bevael /bə'vɛ́:l/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van bevaele
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van bevaele

Aafbraeking

• be-vael