bewaeging

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

bewaeging v (Nederlands: beweging)

Verbuging

bewaeginge, —


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bewaeging v /bə'wɛ̀:ʝɪŋ/

  1. 'nen toestandj worin e veurwerp euveren tied vanne ein plaats nao die anger geit
  2. 'nen toestandj worin zich get verwaeg, óntwikkeltj of veuroetkump
    Dao zitj gaar gèn bewaeging mieër in dae wage.
  3. (euverdrechtelik) 'n groeate klóch luuj die straef veur 'n póllitische verangering op 'n óng'organizeerdje meneer
  4. de ubing aan sport veur gezóndjsheidsraejes
Aafbraeking
  • be-wae-ging
Antoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 79.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bewaeging bewaeginge bewaegingen
IPA /bə'wɛ̀:ʝɪŋ/ /bə'wɛ̀:ʝɪŋe/ /bə'wɛ̀:ʝɪŋen/
dim. sjrif bewaegingske bewaegingsken bewaegingskes
IPA /bə'wɛ̀:ʝɪ̽ŋ̊skʲe/ /bə'wɛ̀:ʝɪ̽ŋ̊skʲen/ /bə'wɛ̀:ʝɪ̽ŋ̊skʲes/ /bə'wɛ̀:ʝɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk