biewaord

Lèmbörgsj

Oetspraok

• IPA: /ˈbiːwɔːrd/ (Ètsbergsj)

Aafkóms

• E Lèmbörgsj gaederwaordj aafkómstig ven bie- èn waord.

Zèlfstenjig naomswaordj

biewaord ó

1. (Hoeaglèmbörgsj) (spraoklieër) 'n Waorssaort die gebroek wuuertj óm 'nem èègesjappe ódder 'ner wiedaonighed eins bievogelik naomswaords, wèrkwaords, tèlwaords ódder angers biewaords tö benömme.

Buging

• Dit oetwaasj kèntj nag gein buging; es se-n 'm wèts, maags se-n 'm haervoge.

Zèlfhed

• [1] biewaordj.