biewaord

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

biewaord ó /bí:wɒ́:rd/

1. (spraoklieër) e waord det 'n eigesjap, 'nen toestandj of 'n betrèkking van e bieveugelik naamwaord, wirkwaord, tèlwaord of 'n anger biewaord oetdrök

Aafbraeking

• bie-waord

Variaasje

• ↓biewaordj

Aafleijinge

• biewäördelik

Samestèlling

• bie + waord

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	biewaord		biewäörd
	IPA	/bí:wɒ́:rd/		/bí:wœ̀:rd/
dim.	sjrif	biewäördje	biewäördjen	biewäördjes
	IPA	/bí:wœ̀:r̥cə/	/bí:wœ̀:r̥cən/	/bí:wœ̀:r̥cəs/	/bí:wœ̀:r̥cəz/
dat.	sjrif	biewaord		biewäörd
	IPA	/bí:wɒ́:rd/		/bí:wœ̀:rd/

In anger spraoke

Asturisch: alverbiu(ast:) m Estisch: adverb(et:), määrsõna(et:) Fins: adverbi Frans: adverbe m Fries (Westerlauwers): bywurd(fy:) ó Iers-Gaëlisch: dobhriathar(ga:) m Ingels: adverb(en:)

Japans: 副詞(ja:) Nederlandjs: bijwoord ó Noors (Bokmål): adverb(no:) ó Noors (Nuujnoors): adverb(nn:) ó Papiomento: atverbio(pap:) Pruus: Adverb(de:) ó Remeens: adverb(ro:) ó

Siamees: กริยาวิเศษณ์(th:) Sjekkisch: příslovce(cs:) ó Sjinees: 副詞(zh:) Slowaaks: príslovka(sk:) v Spaans: adverbio(es:) m Törks: belirteç(tr:), zarf(tr:) Zweeds: adverb(sv:) ó