waord

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

waord ó /wɒ́:rd/

  1. (spraoklieër) 'ne spraokklank of 'n beteikeniseinheid die besteit oet minstes éí vrie morfeem
  2. (spraoklieër) (euverdrechtelik) 'n rie sjrifteikes die door 'n laeg ruumdje of laesteikes aafgemaak wuuert
  3. (euverdrechtelik) de hanjeling van 't belaoven of get det me belaof haet zelf
    Doe höbs mie waord; ich doon det wie ich 't zègk!
  4. (kirk) d'n inhaad vanne Biebel
    Loester meh nao pestoear, went dae luues noe 't waord.
  5. de meneer wie me get mót oetspraeke
Aafbraeking
  • waord
Variaasje
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • de eige wäörd neet kónne verstaon: ómgaeve zeen door hieël väöl lewej
  • gei good waord euver höbbe veur emes: nieks es negatiefs te zègken höbben euver emes
  • gei sjeif waord veel/waas te huuere: gein inkel negatieve opmirking waas te huuere
  • gèn drie wäörd zègke: zwiege, gaar nieks zègke
  • 'ne Goje verstäönder hoof mer 'n half waord: Emes dae good kan loesteren hoofs te neet zoväöl oet te duujjen ieër d'r dich begriep.
  • Höbs se nag wäörd! = wuuert gezag es m'n aangeslagen is verwónjerd euver get negatiefs, wodoor me nieks mieë kan zègke.
  • mit twieë wäörd kalle: belaef kalle, dus neet allein antjwaord gaeve mit "jao" of "nae", mer ouch mit 'nen aanspraeknaam, wie "Jao, pap".
  • neet oete wäörd kómme / neet oet zien wäörd kómme: de wäörd neet tegooj kónnen oetspraeken of de zin neet tegooj formulere
  • 't hoogste waord höbbe/veure: 't meiste te zègken höbbe
  • (euveral) 't lèste waord in willen höbbe: alles zelf wille bepaole, euver alles en ederein de baas wille spele
  • wäörd höbbe (mit emes): ruzie höbbe (mit emes)
  • zich (neet) aan zie waord haje
    Dae zwans haet zich neet aan zie waord gehaje.
  • zien eige wäörd nanneet kónne verstaon: gehinjerd zeen door hieël väöl lewej

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif waord wäörd
IPA /wɒ́:rd/ /wœ̀:rd/
dim. sjrif wäördje wäördjen wäördjes
IPA /wœ̀:r̥cə/ /wœ̀:r̥cən/ /wœ̀:r̥cəs/ /wœ̀:r̥cəz/
dat. sjrif waord wäörd
IPA /wɒ́:rd/ /wœ̀:rd/
Raod

Bie de jóngste spraekers wuuert d'n diminutief ouch sleiptuuenig oetgespraoke: wäö\rdje > wäö~rdje.

In anger spraoke[bewirk]

[1]