bleke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bleke /blé:kʲe/

  1. gemaak van bleek
Aafbraeking
  • ble-ke
Net get anges gesjreve
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 83.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif bleke bleken bleke bleken bleke bleken bleke bleken bleke bleken bleke bleken
IPA /blé:kʲe/ /blé:kʲen/ /blé:kʲe/ /blé:kʲen/ /blé:kʲe/ /blé:kʲen/ /blé:kʲe/ /blé:kʲen/ /blé:kʲe/ /blé:kʲen/ /blé:kʲe/ /blé:kʲen/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif
IPA
Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet zoea dök veur. In dees vel kaltj me lever van (gemaak) van bleek.

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

bleke /blé:kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) inne vergangen tied van blieke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) inne vergangen tied van blieke
Aafbraeking
  • ble-ke

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

bleke /blé:kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van bleek (de vès)
Aafbraeking
  • ble-ke