blieke

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

blieke (Nederlands: blijken)

Verveuging

blik, bleek, gebleke


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

blieke /blí:kʲe/

  1. (koppelwirkwaord) oet get dudelik zeen gewore
    Det mót nag blieken of dae zien hoes verkoch krieg.
  2. (synoniem) anger waord veur oetkómme
    Dem ziene grótsten droum bleek waor.
Aafbraeking
  • blie-ke
Aafleijinge
Zagswies
  • (modaal) get blieke te zeen: oet get dudelik zeen gewore
    Jan bleek innen oeas te zeen gewaes.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 83.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif bliek blieks bliek blieke blieken bliek blieke blieken bliekendj
IPA /blí:kʲ/ /blí:gʲ/ /bliks/ /bligz/ /blikʲ/ /bligʲ/ /blí:kʲe/ /blí:kʲen/ /blikʲ/ /bligʲ/ /blí:kʲe/ /blí:kʲen/ /blí:kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif bleek
bleik
bleeks
bleiks
bleek
bleik
bleke bleken bleek bleke bleken gebleke gebleken
IPA /blé:kʲ/
/blɛ́i̯kʲ/
/blé:gʲ/
/blɛ́i̯gʲ/
/blé:ks/
/blɛ́i̯ks/
/blé:gz/
/blɛ́i̯gz/
/blé:kʲ/
/blɛ́i̯kʲ/
/blé:gʲ/
/blɛ́i̯gʲ/
/blé:kʲe/ /blé:kʲen/ /blé:kʲ/ /blé:gʲ/ /blé:kʲe/ /blé:kʲen/ /ɣə'blé:kʲe/ /ɣə'blé:kʲen/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif bleek bleeks bleek bleke bleken bleek bleke bleken gebleke gebleken
IPA /blé:kʲ/ /blé:gʲ/ /blé:ks/ /blé:gz/ /blé:kʲ/ /blé:gʲ/ /blé:kʲe/ /blé:kʲen/ /blé:kʲ/ /blé:gʲ/ /blé:kʲe/ /blé:kʲen/ /ɣə'blé:kʲe/ /ɣə'blé:kʲen/
gebi-jjendje wies sjrif bliek! blieke-v'r bliektj!
bliek!
IPA /blí:kʲ/ /blí:gʲ/ /blí:kʲever/ /blí:kʲ(c)/ /blí:gʲ(ɟ)/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif blieke blieken geblieks ó blieke blieken bliekentaere bliekentaeren geblieke geblieken
IPA /blí:kʲe/ /blí:kʲen/ /ɣə'blí:ks/ /ɣə'blí:gz/ /blí:kʲe/ /blí:kʲen/ /blí:kʲen̥'tɛ̀:re/ /blí:kʲen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'blí:kʲe/ /ɣə'blí:kʲen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

blieke ó /blí:kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van blieke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • blie-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blieke blieken
IPA /blí:kʲe/ /blí:kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif blieke blieken
IPA /blí:kʲe/ /blí:kʲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

blieke /blí:kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van blieke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van blieke
Aafbraeking
  • blie-ke

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

blieke /blí:kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van bliek
Aafbraeking
  • blie-ke