bliek

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

bliek m (Nederlands: blijk)

Verbuging

blieke, —


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bliek m /blí:kʲ/

  1. e teiken wo-oet get dudelik wuuert
Aafbraeking
  • bliek
Verwantje wäörd
Zagswies
  • bliek van wardering

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bliek blieke blieken
IPA /blí:kʲ/ /blí:gʲ/ /blí:kʲe/ /blí:kʲen/
dim. sjrif bliekske blieksken bliekskes
IPA /blí:kskʲe/ /blí:kskʲen/ /blí:kskʲes/ /blí:kskʲez/
dat. sjrif bliek blieke blieken
IPA /blí:kʲ/ /blí:gʲ/ /blí:kʲe/ /blí:kʲen/
Raod

De verbaoge vörm waere min gebroek.

In anger spraoke[bewirk]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: bliek
  • Nederlandjs: blijk ó


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

bliek /blí:kʲ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van blieke
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van blieke
  3. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van blieke
Aafbraeking
  • bliek
Variaasje

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

bliek /blikʲ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van blieke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van blieke
Aafbraeking
  • bliek