blitsig

Algemein Gesjreve Limburgs

Bieveuglik naamwaord

blitsig (Nederlands: opvliegend, driftig)

• Mofers: kortgevae~s, blitsig, driftig

Sinneniem

• broezetig

Verbuging

blitsige m/v/p, blitsiger, blitsigste

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

blitsig /blɪtsɪç/

1. (synoniem) anger waord veur kortgevaes

Aafbraeking

• blit-sig

Samestèlling

• blits + -ig

Verbuging

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	blitsige	blitsigen	blitsige	blitsig		blitsige	blitsig		blitsig
	IPA	/blɪtsɪʝe/	/blɪtsɪʝen/	/blɪtsɪʝe/	/blɪtsɪç/	/blɪtsɪʝ/	/blɪtsɪʝe/	/blɪtsɪç/	/blɪtsɪʝ/	/blɪtsɪç/	/blɪtsɪʝ/
kómparatief	sjrif	blitsigere	blitsigeren	blitsiger	blitsiger		blitsiger	blitsiger		blitsigert
	IPA	/blɪtsɪʝərə/	/blɪtsɪʝərən/	/blɪtsɪʝər/	/blɪtsɪʝər/		/blɪtsɪʝər/	/blɪtsɪʝər/		/blɪtsɪʝər̥t/	/blɪtsɪʝərd/
superlatief	sjrif	blitsigste	blitsigsten	blitsigste	blitsigste		blitsigste	blitsigste		blitsigste
	IPA	/blɪtsɪçste/	/blɪtsɪçsten/	/blɪtsɪçste/	/blɪtsɪçste/		/blɪtsɪçste/	/blɪtsɪçste/		/blɪtsɪçste/
partitief	sjrif									blitsigs
	IPA									/blɪtsɪçs/	/blɪtsɪʝz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) blitsigs (toe)	(wie) blitsig (geer)
	IPA	/wì: blɪtsɪçs tú:/	/wì: blɪtsɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) blitsigers (toe)	(wie) blitsigertj (geer)
	IPA	/wì: blɪtsɪʝər̥s tú:/	/wì: blɪtsɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: blitsig
• Frans: irascible
• Ingels: cranky, irascible
• Nederlandjs: opvliegend, driftig, prikkelbaar, heethoofdig
• Pruus: aufbrausend, jähzornig
• Spaans: irascible
• Zweeds: lättretlig, hetlevrad

Biewaord

Neet-lemma

blitsig /blɪtsɪç/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• blit-sig

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	blitsig
	IPA	/blɪtsɪç/	/blɪtsɪʝ/
kómparatief	sjrif	blitsiger
	IPA	/blɪtsɪɣər/
superlatief	sjrif	blitsigste
	IPA	/blɪtsɪçste/