Naar inhoud springen

bloodgaaf

Van Wiktionary

'n bloodgaaf

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

bloodgaaf v /blò:dɣà:f/

  1. 't vriewillig aafstaon van blood oete aore door gezónj luuj veur anger luuj mit te helpe
Aafbraeking
  • blood-gaaf
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bloodgaaf bloodgave bloodgaven
IPA /blò:dɣà:f/ /blò:dɣà:v/ /blò:dɣà:və/ /blò:dɣà:vən/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]