brón
Uiterlijk
Algemein Gesjreve Limburgs
[bewirk]Zelfsjtendig naamwaord
[bewirk]brón v (Nederlands: bron)
- Sinneniem
- Verbuging
brónne, brunke
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]brón v /brʊ̀n/
- (topografie) 'n plaats wo water netuurlik oete gróndj opkump, meis 't beginpuntj van 'n baek of 'n reveer
- (euverdrechtelik) de plaats wo get is begós, d'n oearsprónk of de oearzaak
- (euverdrechtelik) 'n plaats, 'ne persoean of e veurwerp (wie e book of 't internet) wovan m'n infermaasje verkrieg
- Aafbraeking
- brón
- Synonieme
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Ich höb zoea mien brónne: wuuert gezag wen emes vruueg wo de infermaasje vanaaf kump en me neet wiltj zègke waem det gezag haet.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 93.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | brón | brónne | brónnen | |
IPA | /brʊ̀n/ | /brʊ́nə/ | /brʊ́nən/ | ||
dim. | sjrif | brunke | brunken | brunkes | |
IPA | /brø̀nkʲe/ | /brø̀nkʲen/ | /brø̀nkʲes/ | /brø̀nkʲez/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]
bewirk |