oearzaak

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

oearzaak v /ùä̯rzá:k/

1. de brón of de raeje van 'n gebeurtenis of 'n hanjeling, det waat e rizzeltaot of gevolg tewaegbringk, 'n deper-ligkendje aanleijing

Aafbraeking

• oear-zaak

Aafleijinge

• oearzakelik, veroearzake

Verwantje wäörd

• aanleijing, brón, gevolg, gróndj, motief, raeje, rizzeltaot

Samestèlling

• oear (bw.) + zaak

Zagswies

• d'n Doead mót 'n oearzaak höbbe: Dore ónwersjienlikste oearzake kónne luuj sterve.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	oearzaak		oearzake	oearzaken
	IPA	/ùä̯rzá:k/	/ùä̯rzá:g/	/ùä̯rzá:kə/	/ùä̯rzá:kən/
dim.	sjrif	oearzaekske	oearzaeksken	oearzaekskes
	IPA	/ùä̯rzɛ́:kskʲe/	/ùä̯rzɛ́:kskʲen/	/ùä̯rzɛ́:kskʲes/	/ùä̯rzɛ́:kskʲez/

In anger spraoke

• Fins: syy, juuri
• Frans: oorzaak g
• Ingels: cause
• Nederlandjs: oorzaak g
• Pruus: Ursache v
• Spaans: causa v
• Zweeds: orsak g, skäl ó