Naar inhoud springen

brandjwaerman

Van Wiktionary

brandjwaermen

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

brandjwaerman m /bráɲɟwɛ́:rmán/

  1. emes dae bie de brandjwaer zitj en opgelèdj is brandj te blössen en anger luuj oet gevieërlike ómstenj te redde
Aafbraeking
  • brandj-waer-man
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif brandjwaerman brandjwaermen
IPA /bráɲɟwɛ́:rmán/ /bráɲɟwɛ́:rmæ̀n/
dim. sjrif brandjwaermenke brandjwaermenken brandjwaermenkes
IPA /bráɲɟwɛ́:rmæ̀n̥kʲe/ /bráɲɟwɛ́:rmæ̀n̥kʲen/ /bráɲɟwɛ́:rmæ̀n̥kʲes/ /bráɲɟwɛ́:rmæ̀n̥kʲez/
dat. sjrif brandjwaerman brandjwaermen
IPA /bráɲɟwɛ́:rmán/ /bráɲɟwɛ́:rmæ̀n/

In anger spraoke

[bewirk]