Naar inhoud springen

braom

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

braom m (Nederlands: braam, ruwe snede, ruwe rand)

Verbuging

braome, bräömke


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

braom m /brɒ̀:m/

  1. e roew neet-egalig stök in 'n glaaj of sjerpe oppervlaakdje (wie 'ne metale randj)
    Wen 'ne braom ane beitel zitj, mós te dem flot biesliepe.
Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veure aetbaar vröch; det is 'n "braomel".

Aafbraeking
  • braom
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 90.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif braom braome braomen
IPA /brɒ̀:m/ /brɒ́:mə/ /brɒ́:mən/
dim. sjrif bräömke bräömken bräömkes
IPA /brœ̀:m̥kʲe/ /brœ̀:m̥kʲen/ /brœ̀:m̥kʲes/ /brœ̀:m̥kʲez/
dat. sjrif braom braome braomen
IPA /brɒ̀:m/ /brɒ́:mə/ /brɒ́:mən/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk