Naar inhoud springen

breujling

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

breujling m (Nederlands: scheuteling (varken van drie tot vijf maanden))

Verbuging

breujlinge, breujlingske


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

breujling m /brø̀:i̯lɪ̀ŋ/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑brujling
Raod

Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvolder Mofers.

Aafbraeking
  • breuj-ling
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif breujling breujlinge breujlingen
IPA /brø̀:i̯lɪ̀ŋ/ /brø̀:i̯lɪ́ŋe/ /brø̀:i̯lɪ́ŋen/
dim. sjrif breujlingske breujlingsken breujlingskes
IPA /brø̀:i̯lɪ̀ŋ̊skʲe/ /brø̀:i̯lɪ̀ŋ̊skʲen/ /brø̀:i̯lɪ̀ŋ̊skʲes/ /brø̀:i̯lɪ̀ŋ̊skʲez/
dat. sjrif breujling breujlinge breujlingen
IPA /brø̀:i̯lɪ̀ŋ/ /brø̀:i̯lɪ́ŋe/ /brø̀:i̯lɪ́ŋen/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk