brokkelie

Van Wiktionary

brokkelie

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

brokkelie m /brɒkəlì:/

  1. (landjboew) (plantje) Brassica oleracea convar. botrytis var. italica: 'n saort moos wovan de greun bloomsknuup g'aete kónne waere
Raod

't Waord brokkelie haet gei mieëvaad; gebroek daoveur kónstruksjes wie hödjes brokkelie of brokkelieplantje.

Aafbraeking
  • brok-ke-lie
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif brokkelie
IPA /brɒkəlì:/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif brokkelie
IPA /brɒkəlì:/

In anger spraoke[bewirk]