brokkuu

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

brokkuu ó (?) /brɒkʉ̜(:)/

  1. voor veur bieëster inne vorm van brök (wie hónjsvoor)
    Höbbe veer nag brokkuu veuren hóndj of mót ich nag get haole?
Raod

Dit waord wuuert meis gebroek sónger lidwaord.

Aafbraeking
  • brok-kuu
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif brokkuu
IPA /brɒkʉ̜:/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif brokkuu
IPA /brɒkʉ̜:/

In anger spraoke[bewirk]