brok

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

brok m (Nederlands: brok)

• Mofers: brok (brök, brökske)

Verbuging

brök, brökske

'ne brok van kaol

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

brok m /brɒk/

1. 'n samegekluntjerde wieväölheid van 'n bestumdje stóf of e zeker matterjaal, sónger dudelike vorm
2. 'n aafgevallen of aafgebraoke deil

Aafbraeking

• brok

Net get anges gesjreve

• broek, brögk, brök, brók, brook

Aafleijinge

• brokechtig
• broklava, brokstök

Verwantje wäörd

• brökkele, brokking
• blok, bónk, brokkuu, hómp, kloeat, klómp, klóntj, klöt, korrel

Zagswies

• Kaole kreegs se neet in fien stökker, mer in eine groeate brok.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 92.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	brok		brök
	IPA	/brɒk/	/brɒg/	/brœkʲ/	/brœgʲ/
dim.	sjrif	brökske	bröksken	brökskes
	IPA	/brœkskʲe/	/brœkskʲen/	/brœkskʲes/	/brœkskʲez/
dat.	sjrif	brok		brök
	IPA	/brɒk/	/brɒg/	/brœkʲ/	/brœgʲ/

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	brok		brokke	brokken
	IPA	/brɒk/	/brɒg/	/brɒkə/	/brɒkən/
dim.	sjrif	brökske	bröksken	brökskes
	IPA	/brœkskʲe/	/brœkskʲen/	/brœkskʲes/	/brœkskʲez/
dat.	sjrif	brok		brokke	brokken
	IPA	/brɒk/	/brɒg/	/brɒkə/	/brɒkən/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: brok

Frans: masse v Iers-Gaëlisch: canta(ga:) m Ingels: lump, fragment(en:), bit(en:), chunk Nederlandjs: brok(nl:) ó of g

Pruus: Brocken m Sjinees: 嚭(zh:) Spaans: mota(es:) v Zweeds: klump g

Nederlandjs

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

brok ó of g /brɔk/

1. brok

Verbuging

	inkelvaad	mieëvaad
nom.:	brok	brokken
dim.:	brokje	brokjes