brok

'ne brok van kaol

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

brok m /brɒk/

1. 'n samegekluntjerde wieväölheid van 'n bestumdje stóf of e zeker matterjaal, sónger dudelike vorm
2. 'n aafgevallen of aafgebraoke deil

Aafbraeking

• brok

Net get anges gesjreve

• broek, brögk, brök, brók, brook

Verwantje wäörd

• brökkele
• blok, bónk, brokkuu, hómp, kloeat, klómp, klóntj, klöt, korrel

Zagswies

• Kaole kreegs se neet in fien stökker, mer in eine groeate brok.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 92.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	brok		brök
	IPA	/brɒk/	/brɒg/	/brœkʲ/	/brœgʲ/
dim.	sjrif	brökske	bröksken	brökskes
	IPA	/brœkskʲe/	/brœkskʲen/	/brœkskʲes/	/brœkskʲez/
dat.	sjrif	brok		brök
	IPA	/brɒk/	/brɒg/	/brœkʲ/	/brœgʲ/

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	brok		brokke	brokken
	IPA	/brɒk/	/brɒg/	/brɒkə/	/brɒkən/
dim.	sjrif	brökske	bröksken	brökskes
	IPA	/brœkskʲe/	/brœkskʲen/	/brœkskʲes/	/brœkskʲez/
dat.	sjrif	brok		brokke	brokken
	IPA	/brɒk/	/brɒg/	/brɒkə/	/brɒkən/

In anger spraoke

[1]

• Frans: masse v
• Iers-Gaëlisch: canta^(ga:) m
• Ingels: lump, fragment, bit^(en:), chunk
• Nederlandjs: brok g
• Pruus: Brocken m
• Sjinees: 嚭^(zh:)
• Spaans: mota^(es:) v
• Zweeds: klump g