Naar inhoud springen

broklava

Van Wiktionary

broklava

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

broklava m /brɒkl̥à:va:/

  1. (aerdlieër) hieël sjroeaperigen en lansaam-stroumendje laeve wo min kwarts in zitj
Aafbraeking
  • brok-la-va
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif broklava
IPA /brɒkl̥à:va:/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif broklava
IPA /brɒkl̥à:va:/

In anger spraoke

[bewirk]