kloeat

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kloeat m /kl̥ùä̯t/

  1. 'ne brok van 'n vaste stóf die oeterein vèltj (wie van aerd)
  2. emes dae 'n bestumdje saort vieë (of hoesdere) fok of dae 'ne leefhöbber van is (meis es samestèlling)
  3. (synoniem) anger waord veur hanjelieër
  4. (euverdrechtelik) 'ne vervaelendje, misselike miens
  5. (synoniem) anger waord veur balzak (es mieëvaad)
    Ich stamp tich dalik ónger die kloeate.
  6. (synoniem) anger waord veur zaodbal (es inkelvaad)
Raod

De beteikenis "balzak" wuuert meis mieëveljig gebroek en wuuert meis gebroek in roew spraokgebroek of wen m'n 't euver bieëster haet.

Aafbraeking
  • kloeat
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'ne goje kloeat: 'ne goje miens
  • de kloeaten op zeen: verdwene zeen
  • gèn kloeate waerd zeen (naodrök op kloeate en waerd):
    1. gaar gèn waerd höbbe, gei nöt dene
    2. zich neet gans tegooj veule
  • Loup nao de kloeate! = Waas toe zaes/duis is ónakseptabel!
  • nao de kloeate zeen
    1. kepot zeen
    2. verdwene zeen
    3. (graof spraokgebroek) gestórve zeen
  • oppe kloeate zeen
    1. kepotmeug zeen
    2. verslete zeen
  • 't Is sjoean kloeate: 't Is nieks waerd.
  • veure bók zien kloeate: sónger ouch mer ei gunstig effek
  • zich de kloeate sjoere: voelike, lapzwanse
  • zich get oet die kloeaten houwe: volstenjige kwatsj verkoupe
  • zich nörges de kloeate van aantrèkke: zich nörges get van aantrèkke, al ziene gank laote gaon, gewuuen doon waat me zelf wiltj sónger raekening te haje mit anger luuj en häör winse
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 193.

Verbuginge[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kloeat kloeate kloeaten
IPA /kl̥ùä̯t/ /kl̥ùä̯d/ /kl̥ùä̯tə/ /kl̥ùä̯tən/
dim. sjrif kluuetje kluuetjen kluuetjes
IPA /kl̥ʉ̜̀ɛ̯̈ce/ /kl̥ʉ̜̀ɛ̯̈cen/ /kl̥ʉ̜̀ɛ̯̈ces/ /kl̥ʉ̜̀ɛ̯̈cez/
dat. sjrif kloeat kloeate kloeaten
IPA /kl̥ùä̯t/ /kl̥ùä̯d/ /kl̥ùä̯tə/ /kl̥ùä̯tən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[4]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kloeat /kl̥ùä̯t/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kloeate
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kloeate
Aafbraeking
  • kloeat