brók

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

brók v (Nederlands: kloekhen)

• Mofers: broek (broekke, bruukske)

Sinneniem

• breujheks, klook, klookhin

Verbuging

bruk, brukske

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

brók v /brʊk/

1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑broek

Raod

Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvolder Mofers.

Dit waord steit synoniem veur "broek" mit 'n korte oe.

Aafbraeking

• brók

Net get anges gesjreve

• brok

Zagswies

• Haol mich die brók meh van 't ès; die zal waal nöt waere.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	brók		brókke	brókken
	IPA	/brʊk/	/brʊg/	/brʊkə/	/brʊkən/
dim.	sjrif	bruukske	bruuksken	bruukskes
	IPA	/brʉ̜kskʲe/	/brʉ̜kskʲen/	/brʉ̜kskʲes/	/brʉ̜kskʲez/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: breujheks en brók
• Nederlandjs: broedkip^(nl:) g, klokhen g, kloek g

Ieslandjs

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

brók v /prou:k/

1. (kleier) bóks

Synoniem

• brækur