Naar inhoud springen

bóks

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

bóks v (Nederlands: broek (kledingstuk))

Verbuging

bókse, bukske


'n bóks [1]
'n bóks [2]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

bóks v /bʊks/

  1. (kleier) e kleierstök mit twieë epaarte stuuk die ane baovekantj mitein verbónje zeen, edere veur ei bein in te staeke
    Doe höbs tich de bóks gesjeurd.
  2. (synoniem) (plantje) anger waord veur knoear
Aafbraeking
  • bóks
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • ane bóks staon (gezag van knuip)
    Es ich 'ne vaam garen haw, stóng dae knoup roeps ane bóks.
  • Dao vèltj mich/... de bóks van oet: Dao bön ich/... hieël aafkieërig van.
  • Dao zak mich/... de bóks van aaf: Dao bön ich/... hieël aafkieërig van.
  • de bóks aan höbbe (naodrök op bóks): de baas zeen, 't veur 't zègken höbbe
    Dae Geert haet nieks te zègke; dem zien vrouw haet dudelik de bóks aan.
  • de bóks aop höbbe staon: de bóksegluif neet toe höbbe
  • de bóks op half zeven höbbe hange: de bóks hieël lieëg höbbe hange
  • 'n korte bóks
  • 'n lang bóks
  • (Det is) e sterk stök in 'n aaj bóks: e sterk verhaol, gebroek es karakterisering van e verhaol waat juus vertèldj geworen is
  • zich de bóks (örges aan) riete:
    1. zich de bóks sjeure, e gaat inne bóks kriege door örges aan te blieven hangen of door oete bóks te sjeure
    2. (euverdrechtelik) sjaaj oploupe mit get, örges sjaaj aan kriege
    3. (euverdrechtelik) neet voldoon ane verwachtinge (Nederlandjs: teleurstelling oplopen)
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 86-87.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bóks bókse bóksen
IPA /bʊks/ /bʊgz/ /bʊksə/ /bʊksən/
dim. sjrif bukske buksken bukskes
IPA /bøkskə/ /bøkskən/ /bøkskəs/ /bøkskəz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: bóks


[2]

bewirk


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

bóks /bʊks/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van bókke
Aafbraeking
  • bóks