cognaat

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

cognaat ó /kɒɣ'nà:t/

  1. (spraoklieër) e verwantj waord det of van 'tzelvendje gróndjwaord vanne zelvendje moderspraok kump wie e gegaeve waord of wovan me sterk mèntj det 't 'n slaagmieësige aafleijinge vanne zelvendje gereconstrueerdje wortel vanne oerspraok is
Aafbraeking
  • cog-naat
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif cognaat cognate cognaten
IPA /kɒɣ'nà:t/ /kɒɣ'nà:d/ /kɒɣ'nà:tə/ /kɒɣ'nà:tən/
dim. sjrif cognaetje cognaetjen cognaetjes
IPA /kɒɣ'nɛ̀:ce/ /kɒɣ'nɛ̀:cen/ /kɒɣ'nɛ̀:ces/ /kɒɣ'nɛ̀:cez/
dat. sjrif cognaat cognate cognaten
IPA /kɒɣ'nà:t/ /kɒɣ'nà:d/ /kɒɣ'nà:tə/ /kɒɣ'nà:tən/

In anger spraoke[bewirk]