daftig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

daftig /daftɪç/

  1. (alternatief) alternatieve vorm veur deftig
Raod

Deze vorm huuertj m'n op 't Mofers minder wie de gebroekelike vorm, mer is neet minder-good Mofers. 't Gebroek is neet stuuerendj en wuuertj dus neet aafgeraoje.

Deze vorm wuuert meis humoristisch gebroek veur 't g'affecteerd spraokbroek ónger deftige luuj nao te doon en daomit te spotte (vergeliek: tannis veur tennis).

Aafbraking
  • daf-tig

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif daftige daftigen daftige daftig daftige daftig daftig
IPA /daftɪʝe/ /daftɪʝen/ /daftɪʝe/ /daftɪç/ /daftɪʝ/ /daftɪʝe/ /daftɪç/ /daftɪʝ/ /daftɪç/ /daftɪʝ/
kómparatief sjrif daftigere daftigeren daftiger daftiger daftiger daftiger daftigert
IPA /daftɪʝərə/ /daftɪʝərən/ /daftɪʝər/ /daftɪʝər/ /daftɪʝər/ /daftɪʝər/ /daftɪʝər̥t/ /daftɪʝərd/
superlatief sjrif daftigste daftigsten daftigste daftigste daftigste daftigste daftigste
IPA /daftɪçste/ /daftɪçsten/ /daftɪçste/ /daftɪçste/ /daftɪçste/ /daftɪçste/ /daftɪçste/
partitief sjrif daftigs
IPA /daftɪçs/ /daftɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) daftigs (toe) (wie) daftig (geer)
IPA /wì: daftɪçs tú:/ /wì: daftɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) daftigers (toe) (wie) daftigertj (geer)
IPA /wì: daftɪʝər̥s tú:/ /wì: daftɪʝər̥c ʝ̊é:r/

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

daftig /daftɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraking
  • daf-tig

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif daftig
IPA /daftɪç/ /daftɪʝ/
kómparatief sjrif daftiger
IPA /daftɪɣər/
superlatief sjrif daftigste
IPA /daftɪçste/