deftig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

deftig /dæftɪç/

  1. van goje standj
  2. verzorg van uterlik en gedraag, meis op zón meneer det me sjiek of riek oetzuutj
  3. wie 't zich betaamp
Aafbraeking
  • def-tig
Variaasje
Verwantje wäörd
Zagswies
  • deftig kieke: zich op 'n deftige meneer veurdoon, meh det neet zeen
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 97.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif deftige deftigen deftige deftig deftige deftig deftig
IPA /dæftɪʝe/ /dæftɪʝen/ /dæftɪʝe/ /dæftɪç/ /dæftɪʝ/ /dæftɪʝe/ /dæftɪç/ /dæftɪʝ/ /dæftɪç/ /dæftɪʝ/
kómparatief sjrif deftigere deftigeren deftiger deftiger deftiger deftiger deftigert
IPA /dæftɪʝərə/ /dæftɪʝərən/ /dæftɪʝər/ /dæftɪʝər/ /dæftɪʝər/ /dæftɪʝər/ /dæftɪʝər̥t/ /dæftɪʝərd/
superlatief sjrif deftigste deftigsten deftigste deftigste deftigste deftigste deftigste
IPA /dæftɪçste/ /dæftɪçsten/ /dæftɪçste/ /dæftɪçste/ /dæftɪçste/ /dæftɪçste/ /dæftɪçste/
partitief sjrif deftigs
IPA /dæftɪçs/ /dæftɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) deftigs (toe) (wie) deftig (geer)
IPA /wì: dæftɪçs tú:/ /wì: dæftɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) deftigers (toe) (wie) deftigertj (geer)
IPA /wì: dæftɪʝər̥s tú:/ /wì: dæftɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[2]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

deftig /dæftɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • def-tig

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif deftig
IPA /dæftɪç/ /dæftɪʝ/
kómparatief sjrif deftiger
IPA /dæftɪɣər/
superlatief sjrif deftigste
IPA /dæftɪçste/


Nederlandjs[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

deftig /'dɛf.təx ~ 'dɛf.tɪx/

  1. deftig