deerbaar

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

deerbaar /dè:rbà:r/

  1. wo me väöl van hèltj en väöl waerd aan verbindj
Aafbraeking
  • deer-baar
Verwantje wäörd
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 97.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif deerbare deerbaren deerbaar deerbaar deerbaar deerbaar deerbaart
IPA /dè:rbà:rə/ /dè:rbà:rən/ /dè:rbà:r/ /dè:rbà:r/ /dè:rbà:r/ /dè:rbà:r/ /dè:rbà:r̥t/ /dè:rbà:rd/
kómparatief sjrif deerbaardere deerbaarderen deerbaarder deerbaarder deerbaarder deerbaarder deerbaardert
IPA /dè:rbà:rdərə/ /dè:rbà:rdərən/ /dè:rbà:rdər/ /dè:rbà:rdər/ /dè:rbà:rdər/ /dè:rbà:rdər/ /dè:rbà:rdər̥t/ /dè:rbà:rdərd/
superlatief sjrif deerbaarste deerbaarsten deerbaarste deerbaarste deerbaarste deerbaarste deerbaarste
IPA /dè:rbà:r̥stə/ /dè:rbà:r̥stən/ /dè:rbà:r̥stə/ /dè:rbà:r̥stə/ /dè:rbà:r̥stə/ /dè:rbà:r̥stə/ /dè:rbà:r̥stə/
partitief sjrif deerbaars
IPA /dè:rbà:r̥s/ /dè:rbà:rz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) deerbaars (toe) (wie) deerbaartj (geer)
IPA /wì: dè:rbà:r̥s tú:/ /wì: dè:rbà:r̥c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) deerbaarders (toe) (wie) deerbaardertj (geer)
IPA /wì: dè:rbà:rdər̥s tú:/ /wì: dè:rbà:rdər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

deerbaar /dè:rbà:r/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • deer-baar

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif deerbaar
IPA /dè:rbà:r/
kómparatief sjrif deerbaarder
IPA /dè:rbà:rdər/
superlatief sjrif deerbaarste
IPA /dè:rbà:r̥stə/