doordringendj

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

doordringendj /dó:rdrɪ́ŋeɲɟ/

  1. mitte eigesjap det get door get haer geit
  2. (neet-lemma) bieveugelik taengewuuerdig deilwaord van doordringe
Aafbraeking
  • door-dring-endj

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif doordringendje doordringendjen doordringendje doordringendj doordringendje doordringendj doordringendj
IPA /dó:rdrɪ́ŋeɲɟe/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟen/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟe/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟ/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟe/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟ/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟ/
kómparatief sjrif doordringendjere doordringendjeren doordringendjer doordringendjer doordringendjer doordringendjer doordringendjert
IPA /dó:rdrɪ́ŋeɲɟərə/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟərən/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟər/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟər/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟər/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟər/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟər̥t/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟərd/
superlatief sjrif doordringendjste doordringendjsten doordringendjste doordringendjste doordringendjste doordringendjste doordringendjste
IPA /dó:rdrɪ́ŋeɲ̊ɟ̊ste/ /dó:rdrɪ́ŋeɲ̊ɟ̊sten/ /dó:rdrɪ́ŋeɲ̊ɟ̊ste/ /dó:rdrɪ́ŋeɲ̊ɟ̊ste/ /dó:rdrɪ́ŋeɲ̊ɟ̊ste/ /dó:rdrɪ́ŋeɲ̊ɟ̊ste/ /dó:rdrɪ́ŋeɲ̊ɟ̊ste/
partitief sjrif doordringendjs
IPA /dó:rdrɪ́ŋeɲ̊ɟ̊s/ /dó:rdrɪ́ŋeɲɟz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) doordringendjs (toe) (wie) doordringendj (geer)
IPA /wì: dó:rdrɪ́ŋeɲ̊ɟ̊s tú:/ /wì: dó:rdrɪ́ŋeɲ̊ɟ̊ ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) doordringendjers (toe) (wie) doordringendjertj (geer)
IPA /wì: dó:rdrɪ́ŋeɲɟər̥s tú:/ /wì: dó:rdrɪ́ŋeɲɟər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

doordringendj /dó:rdrɪ́ŋeɲɟ/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • door-dring-endj

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif doordringendj
IPA /dó:rdrɪ́ŋeɲɟ/
kómparatief sjrif doordringendjer
IPA /dó:rdrɪ́ŋeɲɟər/
superlatief sjrif doordringendjste
IPA /dó:rdrɪ́ŋeɲ̊ɟ̊ste/

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

doordringendj /dó:rdrɪ́ŋeɲɟ/

  1. (neet-lemma) taengewuuerdig deilwaord van doordringe
Aafbraeking
  • door-dring-endj
Variaasje