dor

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

dor /dɒ̀r/

  1. druueg gewore door e gebraek aan water (gezag van plantjen en stökker gróndj)
Aafbraeking
  • dor
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'ne greune waeg dor loupe
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 106.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif dorre dorren dor dor dor dor dort
IPA /dɒ̀rə/ /dɒ̀rən/ /dɒ̀r/ /dɒ̀r/ /dɒ̀r/ /dɒ̀r/ /dɒ̀r̥t/ /dɒ̀rd/
kómparatief sjrif dordere dorderen dorder dorder dorder dorder dordert
IPA /dɒ̀rdərə/ /dɒ̀rdərən/ /dɒ̀rdər/ /dɒ̀rdər/ /dɒ̀rdər/ /dɒ̀rdər/ /dɒ̀rdər̥t/ /dɒ̀rdərd/
superlatief sjrif dorste dorsten dorste dorste dorste dorste dorste
IPA /dɒ̀r̥stə/ /dɒ̀r̥stən/ /dɒ̀r̥stə/ /dɒ̀r̥stə/ /dɒ̀r̥stə/ /dɒ̀r̥stə/ /dɒ̀r̥stə/
partitief sjrif dors
IPA /dɒ̀r̥s/ /dɒ̀rz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) dors (toe) (wie) dortj (geer)
IPA /wì: dɒ̀r̥s tú:/ /wì: dɒ̀r̥c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) dorders (toe) (wie) dordertj (geer)
IPA /wì: dɒ̀rdər̥s tú:/ /wì: dɒ̀rdər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

dor /dɒ̀r/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • dor

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif dor
IPA /dɒ̀r/
kómparatief sjrif dorder
IPA /dɒ̀rdər/
superlatief sjrif dorste
IPA /dɒ̀r̥stə/

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

dor /dɒ̀r/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van dorre
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van dorre
Aafbraeking
  • dor


Nederlandjs[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

dor /dɔr/

  1. dor