drif

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

drif v (Nederlands: drift, jachtterm)

• Mofers: drif (m; —, —)

Verbuging

drifte, —

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

drif m /drɪf/

1. de krach van 't stroume (gezag van water), de maot van wie flot water stroump

   't Vlaot haet neet väöl drif.

2. (euverdrechtelik) 'n plaats in e stroumendj water wo mieë [1] is es op anger plaatsen in 'tzelvendje water

Aafbraeking

• drif

Aafleijinge

• driftig
• Waarderkoedrif
• geisdriftig, hertdriftig, kriegdriftig, meekdriftig

Verwantje wäörd

• stroume, tekieër
• drieve

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 109.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	drif		—
	IPA	/drɪf/	/drɪv/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	drif		—
	IPA	/drɪf/	/drɪv/	—

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: drif
• Frans: dérive v
• Ingels: drift^(en:)
• Nederlandjs: stroomkracht g
• Pruus: Drift v
• Zweeds: drift g

[2]

• Ingels: drift^(en:)
• Nederlandjs: dreef g