eike

Van Wiktionary

'n eike plank

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

eike /ɛ́i̯kʲe/

  1. gemaak van eikenhout
Aafbraeking
  • ei-ke
Net get anges gesjreve
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif eike eiken eike eiken eike eiken eike eiken eike eiken eike eiken
IPA /ɛ́i̯kʲe/ /ɛ́i̯kʲen/ /ɛ́i̯kʲe/ /ɛ́i̯kʲen/ /ɛ́i̯kʲe/ /ɛ́i̯kʲen/ /ɛ́i̯kʲe/ /ɛ́i̯kʲen/ /ɛ́i̯kʲe/ /ɛ́i̯kʲen/ /ɛ́i̯kʲe/ /ɛ́i̯kʲen/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif
IPA
Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet zoea dök veur. In deeik vel kaltj me lever van (gemaak) van eikenhout.

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

eike /ɛ̀i̯kʲe/

  1. (neet-lemma) vorm innen diminutief van ei
Aafbraeking
  • ei-ke

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

eike /ɛ́i̯kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van eik
Aafbraeking
  • ei-ke