eik

'nen eik

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

eik m /ɛ́i̯kʲ/

1. (plantje) Quercus: versjillendje saorten aan verwantje buim mit loufblajer, 't hout is sterk en hel
2. (synoniem) anger waord veur zomereik

Aafbraeking

• eik

Synoniem

• eikeboum

Aafleijinge

• eike, eikel, eikkets
• eikeblaad, eikeboum, eikenhaol, eikenhout
• hèlgeneik, körkeik, mooreik, steineik, veldjeik, wintjereik, zomereik

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 114.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	eik		eike	eiken
	IPA	/ɛ́i̯kʲ/	/ɛ́i̯gʲ/	/ɛ́i̯kʲe/	/ɛ́i̯kʲen/
dim.	sjrif	eikske	eiksken	eikskes
	IPA	/ɛ́i̯kskʲe/	/ɛ́i̯kskʲen/	/ɛ́i̯kskʲes/	/ɛ́i̯kskʲez/
dat.	sjrif	eik		eike	eiken
	IPA	/ɛ́i̯kʲ/	/ɛ́i̯gʲ/	/ɛ́i̯kʲe/	/ɛ́i̯kʲen/

In anger spraoke

[1]

Baskisch: haritz(eu:) Frans: chêne m Ieslandjs: eik v Ingels: oak Japans: 柏(ja:) Nederlandjs: eik(nl:) g

Occitaans: casse(oc:) m Pruus: Eiche v Russisch: дуб(ru:) m Spaans: roble m Zweeds: ek(sv:) g

Biewaord

Lemma

eik /ɛ̀i̯kʲ/ (liaison: /ɛ̀i̯gʲ/)

1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑eigentlik

Raod

Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvoller Mofers.

Dit is 'nen ónbenaodrökdje vorm bie jónger spraekers.

Aafbraeking

• eik

Eigenaam

Lemma

(van) Eik /ɛ́i̯kʲ/

1. (femieljenaam) 'ne femieljenaam (Eik, van Eik)

Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Eik" mit 'n houflètter.

Aafbraeking

• Eik

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 28.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	Eik		—
	IPA	/ɛ́i̯kʲ/	/ɛ́i̯gʲ/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	Eik		—
	IPA	/ɛ́i̯kʲ/	/ɛ́i̯gʲ/	—

Nederlandjs

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

eik g /ɛi̯k/

1. (plantje) eik

Verbuging

	inkelvaad	mieëvaad
nom.:	eik	eiken
dim.:	eikje	eikjes