eik
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
eik m /ɛ́i̯kʲ/
- (plantje) Quercus: versjillendje saorten aan verwantje buim mit loufblajer, 't hout is sterk en hel
- (synoniem) anger waord veur zomereik
- Aafbraeking
- eik
- Synoniem
- Aafleijinge
- eike, eikel, eikkets
- eikeblaad, eikeboum, eikenhaol, eikenhout
- hèlgeneik, körkeik, mooreik, steineik, veldjeik, wintjereik, zomereik
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | eik | eike | eiken | |
IPA | /ɛ́i̯kʲ/ | /ɛ́i̯gʲ/ | /ɛ́i̯kʲe/ | /ɛ́i̯kʲen/ | |
dim. | sjrif | eikske | eiksken | eikskes | |
IPA | /ɛ́i̯kskʲe/ | /ɛ́i̯kskʲen/ | /ɛ́i̯kskʲes/ | /ɛ́i̯kskʲez/ | |
dat. | sjrif | eik | eike | eiken | |
IPA | /ɛ́i̯kʲ/ | /ɛ́i̯gʲ/ | /ɛ́i̯kʲe/ | /ɛ́i̯kʲen/ |
In anger spraoke[bewirk]
[1]
- Frans: chêne m
- Ieslandjs: eik v
- Ingels: oak
- Nederlandjs: eik g
- Pruus: Eiche v
- Spaans: roble m
- Zweeds: ek g
Biewaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
eik /ɛ̀i̯kʲ/ (liaison: /ɛ̀i̯gʲ/)
- (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑eigentlik
- Raod
Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvoller Mofers.
Dit is 'nen ónbenaodrökdje vorm bie jónger spraekers.
- Aafbraeking
- eik