einselgenger

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

einselgenger m (Nederlands: persoon die alles alleen doet, eenzelvig mens, solitair, eigenzinnige man, Du. Einzelgänger)

• Mofers: ei~nselge~nger

Sinneniem

• einmanswage

Verbuging

einselgengers, einselgengerke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

einselgenger m /ɛ́i̯n̥se̽lʝǽŋer/ > /ɛ̀i̯n̥se̽lʝǽŋer/

1. emes dae bewós 'ne laevesstiel haet dae neet aanpas bie dem van anger luuj
2. emes dae allein is inne vastelaovendj en neet kwa verkleijing bie 'n groep huuert, zowaal bie 't fieës es bie d'n optoch

Aafbraeking

• ein-sel-geng-er

Verwantje wäörd

• eigenheimer, einling

Samestèlling

• ein + -sel + genger

Zagswies

• 'ne Richtigen einselgenger trèk zich nieks aan van anger luuj.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 114.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	einselgenger		einselgengers
	IPA	/ɛ́i̯n̥se̽lʝǽŋer/		/ɛ́i̯n̥se̽lʝǽŋer̥s/	/ɛ́i̯n̥se̽lʝǽŋerz/
dim.	sjrif	einselgengerke	einselgengerken	einselgengerkes
	IPA	/ɛ́i̯n̥se̽lʝǽŋe̽r̥kʲe/	/ɛ́i̯n̥se̽lʝǽŋe̽r̥kʲen/	/ɛ́i̯n̥se̽lʝǽŋe̽r̥kʲes/	/ɛ́i̯n̥se̽lʝǽŋe̽r̥kʲez/
dat.	sjrif	einselgenger		einselgengers
	IPA	/ɛ́i̯n̥se̽lʝǽŋer/		/ɛ́i̯n̥se̽lʝǽŋer̥s/	/ɛ́i̯n̥se̽lʝǽŋerz/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: einselgenger
• Ingels: loner
• Pruus: Einzelgänger m
• Zweeds: ensamvarg g