ergernis

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ergernis v /ǽrʝe̽rnɪ̽s/

  1. 'n misselike zaak die 't geveul van erger opruuep
    Es dao nieks aan gedaon wuuert blief det ein groeate ergernis.
Aafbraeking
  • er-ger-nis
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ergernis ergernisse ergernissen
IPA /ǽrʝe̽rnɪ̽s/ /ǽrʝe̽rnɪ̽z/ /ǽrʝe̽rnɪse/ /ǽrʝe̽rnɪsen/
dim. sjrif ergerniske ergernisken ergerniskes
IPA /ǽrʝe̽rnɪskʲe/ /ǽrʝe̽rnɪskʲen/ /ǽrʝe̽rnɪskʲes/ /ǽrʝe̽rnɪskʲez/

In anger spraoke[bewirk]


Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ergernis g /'ɛr.ɣər.nɪs/

  1. ergernis
  2. erger

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
nom.: ergernis ergernissen
dim.: ergernisje ergernisjes