ergere

Mofers

Wirkwaord

Lemma

ergere /ǽrʝe̽re/

1. (óneuvergenkelik) (reflexief) geveules van erger kriegen of höbbe
2. (euvergenkelik) bie emes anges geveules van erger veroearzake

Aafbraeking

• er-ge-re

Aafleijinge

• ergerlik, ergernis, ergerpens

Verwantje wäörd

• getraoje

Samestèlling

• erger + -e

Zagswies

• zich örges euver ergere
• zich greun en gael ergere

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	erger		ergers		ergert ↓ergertj		ergere	ergeren	ergert ↓ergertj		ergere	ergeren	ergerendj
	IPA	/ǽrʝer/		/ǽrʝer̥s/	/ǽrʝerz/	/ǽrʝer̥t/ /ǽrʝer̥c/	/ǽrʝerd/ /ǽrʝerɟ/	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	/ǽrʝer̥t/ /ǽrʝer̥c/	/ǽrʝerd/ /ǽrʝerɟ/	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	/ǽrʝe̽reɲɟ/
vergangen tied	sjrif	ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	ergerdjes ↓ergerdes		ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	g'ergerd g'ergerdj
	IPA	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ǽrʝerɟes/ /ǽrʝerdes/	/ǽrʝerɟez/ /ǽrʝerdez/	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ʝǽrʝerd/ /ʝǽrʝerɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			erger!				ergere-v'r		ergertj!
	IPA			/ǽrʝer/				/ǽrʝe̽rever/		/ǽrʝer̥c/	/ǽrʝerɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	ergere	ergeren	g'erger ó		ergere	ergeren	ergerentaere		ergerentaeren		g'ergere		g'ergeren
	IPA	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	/ʝǽrʝer/		/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	/ǽrʝe̽ren̥'tɛ̀:re/		/ǽrʝe̽ren̥'tɛ̀:ren/		/ʝǽrʝe̽re/		/ʝǽrʝe̽ren/

In anger spraoke

[1]

• Frans: s'énerver
• Grieks (nuuj): αγανακτώ^(el:)
• Ingels: be annoyed, be frustrated, be irritated
• Nederlandjs: zich ergeren
• Pruus: sich ärgern
• Zweeds: reta sig

[2]

• Frans: énerver
• Ingels: frustrate, annoy, irritate
• Nederlandjs: ergeren
• Pruus: ärgern
• Zweeds: reta

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

ergere ó /ǽrʝe̽re/

1. (gerundium) gerundium II van ergere

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• er-ge-re

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ergere	ergeren	—
	IPA	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	ergere	ergeren	—
	IPA	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	—

Bieveugelik naamwaord

Neet-lemma

ergere /æ̀rɣərə/

1. (neet-lemma) mannelike vorm inne kómparatief van erg

Aafbraeking

• er-ge-re

Wirkwaord

Neet-lemma

ergere /ǽrʝe̽re/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ergere
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ergere

Aafbraeking

• er-ge-re