ergere
Mofers[bewirk]
Wirkwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
ergere /ǽrʝe̽re/
- (óneuvergenkelik) (reflexief) geveules van erger kriegen of höbbe
- (euvergenkelik) bie emes anges geveules van erger veroearzake
- Aafbraeking
- er-ge-re
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Samestèlling
- Zagswies
- zich örges euver ergere
- zich greun en gael ergere
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 115.
Verveuging[bewirk]
ich | doe | det | veer | geer | zie | deilwaord | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
hujigen tied | sjrif | erger | ergers | ergert ↓ergertj |
ergere | ergeren | ergert ↓ergertj |
ergere | ergeren | ergerendj | |||||
IPA | /ǽrʝer/ | /ǽrʝer̥s/ | /ǽrʝerz/ | /ǽrʝer̥t/ /ǽrʝer̥c/ |
/ǽrʝerd/ /ǽrʝerɟ/ |
/ǽrʝe̽re/ | /ǽrʝe̽ren/ | /ǽrʝer̥t/ /ǽrʝer̥c/ |
/ǽrʝerd/ /ǽrʝerɟ/ |
/ǽrʝe̽re/ | /ǽrʝe̽ren/ | /ǽrʝe̽reɲɟ/ | |||
vergangen tied | sjrif | ergerdje ↓ergerde |
ergerdjen ↓ergerden |
ergerdjes ↓ergerdes |
ergerdje ↓ergerde |
ergerdjen ↓ergerden |
ergerdje ↓ergerde |
ergerdjen ↓ergerden |
ergerdje ↓ergerde |
ergerdjen ↓ergerden |
ergerdje ↓ergerde |
ergerdjen ↓ergerden |
g'ergerd g'ergerdj | ||
IPA | /ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/ |
/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/ |
/ǽrʝerɟes/ /ǽrʝerdes/ |
/ǽrʝerɟez/ /ǽrʝerdez/ |
/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/ |
/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/ |
/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/ |
/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/ |
/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/ |
/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/ |
/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/ |
/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/ |
/ʝǽrʝerd/ /ʝǽrʝerɟ/ | ||
gebi-jjendje wies | sjrif | erger! | ergere-v'r | ergertj! | |||||||||||
IPA | /ǽrʝer/ | /ǽrʝe̽rever/ | /ǽrʝer̥c/ | /ǽrʝerɟ/ | |||||||||||
substantivering | infinitief | gerundium I | gerundium II | supinum | participium | ||||||||||
radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||||||
sjrif | ergere | ergeren | g'erger ó | ergere | ergeren | ergerentaere | ergerentaeren | g'ergere | g'ergeren | ||||||
IPA | /ǽrʝe̽re/ | /ǽrʝe̽ren/ | /ʝǽrʝer/ | /ǽrʝe̽re/ | /ǽrʝe̽ren/ | /ǽrʝe̽ren̥'tɛ̀:re/ | /ǽrʝe̽ren̥'tɛ̀:ren/ | /ʝǽrʝe̽re/ | /ʝǽrʝe̽ren/ |
In anger spraoke[bewirk]
[1]
- Frans: s'énerver
- Grieks (nuuj): αγανακτώ(el:)
- Ingels: be annoyed, be frustrated, be irritated
- Nederlandjs: ergeren(nl:) (zich ~)
- Pools: irytować(pl:)
- Pruus: sich ärgern
- Zweeds: reta sig
[2]
- Frans: énerver
- Ieslandjs: erta(is:)
- Ingels: frustrate, annoy, irritate
- Nederlandjs: ergeren(nl:)
- Pools: irytować(pl:)
- Pruus: ärgern
- Spaans: fastidiar(es:)
- Zweeds: reta
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
ergere ó /ǽrʝe̽re/
- Raod
Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.
- Aafbraeking
- er-ge-re
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | ergere | ergeren | — | |
IPA | /ǽrʝe̽re/ | /ǽrʝe̽ren/ | — | ||
dim. | sjrif | — | — | ||
IPA | — | — | |||
dat. | sjrif | ergere | ergeren | — | |
IPA | /ǽrʝe̽re/ | /ǽrʝe̽ren/ | — |
Bieveugelik naamwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
ergere /æ̀rɣərə/
- (neet-lemma) mannelike vorm inne kómparatief van erg
- Aafbraeking
- er-ge-re
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
ergere /ǽrʝe̽re/
- (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ergere
- (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ergere
- Aafbraeking
- er-ge-re