ergere

Mofers

Wirkwaord

Lemma

ergere /ǽrʝe̽re/

1. (óneuvergenkelik) (reflexief) geveules van erger kriegen of höbbe
2. (euvergenkelik) bie emes anges geveules van erger veroearzake

Aafbraeking

• er-ge-re

Aafleijinge

• ergerlik, ergernis, ergerpens

Verwantje wäörd

• getraoje

Samestèlling

• erger + -e

Zagswies

• zich örges euver ergere
• zich greun en gael ergere

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 115.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	erger		ergers		ergert ↓ergertj		ergere	ergeren	ergert ↓ergertj		ergere	ergeren	ergerendj
	IPA	/ǽrʝer/		/ǽrʝer̥s/	/ǽrʝerz/	/ǽrʝer̥t/ /ǽrʝer̥c/	/ǽrʝerd/ /ǽrʝerɟ/	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	/ǽrʝer̥t/ /ǽrʝer̥c/	/ǽrʝerd/ /ǽrʝerɟ/	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	/ǽrʝe̽reɲɟ/
vergangen tied	sjrif	ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	ergerdjes ↓ergerdes		ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	g'ergerd g'ergerdj
	IPA	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ǽrʝerɟes/ /ǽrʝerdes/	/ǽrʝerɟez/ /ǽrʝerdez/	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ʝǽrʝerd/ /ʝǽrʝerɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			erger!				ergere-v'r		ergertj!
	IPA			/ǽrʝer/				/ǽrʝe̽rever/		/ǽrʝer̥c/	/ǽrʝerɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	ergere	ergeren	g'erger ó		ergere	ergeren	ergerentaere		ergerentaeren		g'ergere		g'ergeren
	IPA	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	/ʝǽrʝer/		/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	/ǽrʝe̽ren̥'tɛ̀:re/		/ǽrʝe̽ren̥'tɛ̀:ren/		/ʝǽrʝe̽re/		/ʝǽrʝe̽ren/

In anger spraoke

[1]

• Frans: s'énerver
• Grieks (nuuj): αγανακτώ^(el:)
• Ingels: be annoyed, be frustrated, be irritated
• Nederlandjs: ergeren^(nl:) (zich ~)
• Pools: irytować^(pl:)
• Pruus: sich ärgern
• Zweeds: reta sig

[2]

• Frans: énerver
• Ieslandjs: erta^(is:)
• Ingels: frustrate, annoy, irritate
• Nederlandjs: ergeren^(nl:)
• Pools: irytować^(pl:)
• Pruus: ärgern
• Spaans: fastidiar^(es:)
• Zweeds: reta

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

ergere ó /ǽrʝe̽re/

1. (gerundium) gerundium II van ergere
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• er-ge-re

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ergere	ergeren	—
	IPA	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	ergere	ergeren	—
	IPA	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	—

Bieveugelik naamwaord

Neet-lemma

ergere /æ̀rɣərə/

1. (neet-lemma) mannelike vorm inne kómparatief van erg

Aafbraeking

• er-ge-re

Wirkwaord

Neet-lemma

ergere /ǽrʝe̽re/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ergere
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ergere

Aafbraeking

• er-ge-re