ergere

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

ergere (Nederlands: ergeren, erger worden)

• Mofers: e~rgere (e~rgert, e~rgerdje, g'e~rgerd)

Sinneniem

• reitse, sjaggernere

Verveuging

ergert, ergerde, geergerd

Wirkwaord

zich ergere (Nederlands: zich ergeren, kwaad worden (weinig gebr.))

• Mofers: zich e~rgere (e~rgert, e~rgerdje, g'e~rgerd)

Sinneniem

• zich sjaggernere

Verveuging

ergert, ergerde, geergerd

Mofers

Wirkwaord

Lemma

ergere /ǽrʝe̽re/

1. (óneuvergenkelik) (reflexief) geveules van erger kriegen of höbbe
2. (euvergenkelik) bie emes anges geveules van erger veroearzake

Aafbraeking

• er-ge-re

Synoniem

• [2] sjaggernere

Aafleijinge

• ergerlik, ergernis, ergerpens
• kepotergere

Verwantje wäörd

• getraoje

Samestèlling

• erger + -e

Zagswies

• zich örges euver ergere
• zich greun en gael ergere

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 115.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	erger		ergers		ergert ↓ergertj		ergere	ergeren	ergert ↓ergertj		ergere	ergeren	ergerendj
	IPA	/ǽrʝer/		/ǽrʝer̥s/	/ǽrʝerz/	/ǽrʝer̥t/ /ǽrʝer̥c/	/ǽrʝerd/ /ǽrʝerɟ/	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	/ǽrʝer̥t/ /ǽrʝer̥c/	/ǽrʝerd/ /ǽrʝerɟ/	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	/ǽrʝe̽reɲɟ/
vergangen tied	sjrif	ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	ergerdjes ↓ergerdes		ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	ergerdje ↓ergerde	ergerdjen ↓ergerden	g'ergerd g'ergerdj
	IPA	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ǽrʝerɟes/ /ǽrʝerdes/	/ǽrʝerɟez/ /ǽrʝerdez/	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ǽrʝerɟe/ /ǽrʝerde/	/ǽrʝerɟen/ /ǽrʝerden/	/ʝǽrʝerd/ /ʝǽrʝerɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			erger!				ergere-v'r		ergertj!
	IPA			/ǽrʝer/				/ǽrʝe̽rever/		/ǽrʝer̥c/	/ǽrʝerɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	ergere	ergeren	g'erger ó		ergere	ergeren	ergerentaere		ergerentaeren		g'ergere		g'ergeren
	IPA	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	/ʝǽrʝer/		/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	/ǽrʝe̽ren̥'tɛ̀:re/		/ǽrʝe̽ren̥'tɛ̀:ren/		/ʝǽrʝe̽re/		/ʝǽrʝe̽ren/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: zich ergere

Frans: s'énerver Grieks (nuuj): αγανακτώ(el:) Ingels: be annoyed, be frustrated, be irritated Nederlandjs: ergeren(nl:) (zich ~)

Pools: irytować(pl:) Pruus: sich ärgern Zweeds: reta sig

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: ergere en sjaggernere

Frans: énerver Ieslandjs: erta(is:) Ingels: frustrate, annoy, irritate(en:) Nederlandjs: ergeren(nl:), irriteren

Pools: irytować(pl:) Pruus: ärgern Spaans: fastidiar(es:) Zweeds: reta

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

ergere ó /ǽrʝe̽re/

1. (gerundium) gerundium II van ergere
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• er-ge-re

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ergere	ergeren	—
	IPA	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	ergere	ergeren	—
	IPA	/ǽrʝe̽re/	/ǽrʝe̽ren/	—

Bieveugelik naamwaord

Neet-lemma

ergere /æ̀rɣərə/

1. (neet-lemma) mannelike vorm inne kómparatief van erg

Aafbraeking

• er-ge-re

Wirkwaord

Neet-lemma

ergere /ǽrʝe̽re/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ergere
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ergere

Aafbraeking

• er-ge-re