Naar inhoud springen

erger

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

erger m (Nederlands: ergernis)

Verbuging

—, —


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

erger m /ǽrʝer/

  1. e geveul van óntevrejenheid
Aafbraeking
  • er-ger
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • d'n ieëwigen erger
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 115.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif erger
IPA /ǽrʝer/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif erger
IPA /ǽrʝer/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

erger /æ̀rɣər/

  1. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne kómparatief van erg
  2. (neet-lemma) ónziejige vorm inne kómparatief van erg
  3. (neet-lemma) mieëveljige vorm inne kómparatief van erg
  4. (neet-lemma) geslechtelike vorm inne predikatieve kómparatief van erg
Aafbraeking
  • er-ger

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

erger /æ̀rɣər/

  1. (neet-lemma) kómparatief van erg
Aafbraeking
  • er-ger