Naar inhoud springen

erme

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

erme m (Nederlands: arme (onvermogend persoon))

Verbuging

erme, —

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

erme m (Nederlands: armenbestuur, openbare onderstand, OCMW, bijstand)

Sinneniem
Verbuging

—, —


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

erme m /æ̀rme/

  1. emes dae min eigendóm of geldj haet
Aafbraeking
  • er-me
Antoniem
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif erme ermen erme ermen
IPA /æ̀rme/ /æ̀rmen/ /æ̀rme/ /æ̀rmen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif erme ermen erme ermen
IPA /æ̀rme/ /æ̀rmen/ /æ̀rme/ /æ̀rmen/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: erme
  • Nederlandjs: arme g


Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

erme /æ̀rme/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van erm
Aafbraeking
  • er-me

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

erme /æ̀rme/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van erme
Aafbraeking
  • er-me