Naar inhoud springen

finneke

Van Wiktionary

finneke

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

finneke ó /fɪ́ne̽kʲe/

  1. (plantje) (aeteswaar) Foeniculum vulgare: 'n plantj oete sjermbloomfemielje wovan de blajer enne bol es gruuente gaete waeren enne zäöj es gekruje gebroek waere
Aafbraeking
  • fin-ne-ke
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif finneke
IPA /fɪ́ne̽kʲe/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif finneke
IPA /fɪ́ne̽kʲe/

In anger spraoke

[bewirk]