Naar inhoud springen

gegrundj

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

gegrundj /ɣə'ɣrø̀ɲɟ/

  1. mit get es óngerboewing (wie van 'n bewaering of 'n meining)
  2. (neet-lemma) bieveugelik voltoeadj deilwaord van grunje
Aafbraeking
  • ge-grundj

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif gegrundje gegrundjen gegrundje gegrundj gegrundje gegrundj gegrundj
IPA /ɣə'ɣrø̀ɲɟə/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟən/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟə/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟ/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟə/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟ/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟ/
kómparatief sjrif gegrundjere gegrundjeren gegrundjer gegrundjer gegrundjer gegrundjer gegrundjert
IPA /ɣə'ɣrø̀ɲɟərə/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟərən/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟər/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟər/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟər/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟər/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟər̥t/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟərd/
superlatief sjrif gegrundjste gegrundjsten gegrundjste gegrundjste gegrundjste gegrundjste gegrundjste
IPA /ɣə'ɣrø̀ɲ̊ɟ̊stə/ /ɣə'ɣrø̀ɲ̊ɟ̊stən/ /ɣə'ɣrø̀ɲ̊ɟ̊stə/ /ɣə'ɣrø̀ɲ̊ɟ̊stə/ /ɣə'ɣrø̀ɲ̊ɟ̊stə/ /ɣə'ɣrø̀ɲ̊ɟ̊stə/ /ɣə'ɣrø̀ɲ̊ɟ̊stə/
partitief sjrif gegrundjs
IPA /ɣə'ɣrø̀ɲ̊ɟ̊s/ /ɣə'ɣrø̀ɲɟz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) gegrundjs (toe) (wie) gegrundj (geer)
IPA /wì: ɣə'ɣrø̀ɲ̊ɟ̊s tú:/ /wì: ɣə'ɣrø̀ɲɟ ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) gegrundjers (toe) (wie) gegrundjertj (geer)
IPA /wì: ɣə'ɣrø̀ɲɟər̥s tú:/ /wì: ɣə'ɣrø̀ɲɟər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

gegrundj /ɣə'ɣrø̀ɲɟ/

  1. (neet-lemma) voltoeadj deilwaord van grunje
Aafbraeking
  • ge-grundj