Naar inhoud springen

gelf

Van Wiktionary

gelf op 't blaad van 't plantj

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

gelf m /ʝǽl̥f/

  1. 'n krenkdje aan plantje wobie 't blaad of de steel bedèk wuuert door 'n witte laog van 'ne poejjerechtige sjummel (Erysiphe graminis)
    Dao zitj gelf op die slaaj; die kóns te meh baeter neet aete.
Aafbraeking
  • gelf
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif gelf
IPA /ʝǽl̥f/ /ʝǽlv/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif gelf
IPA /ʝǽl̥f/ /ʝǽlv/

In anger spraoke

[bewirk]