geratel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

geratel ó /ɣə'rá:təl/

  1. 'nen aanhajendjen, tikkendje klank, 'ne klank wie 'ne ratel
  2. (gerundium) gerundium I van ratele
Raod

Deze vorm (gerundium I taenge II) wuuert baovenal gebroek wen me zich stuuert aan get of m'n 't ónèns is mit get.

Aafbraeking
  • ge-ra-tel

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif geratel
IPA /ɣə'rá:təl/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif geratel
IPA /ɣə'rá:təl/

In anger spraoke[bewirk]

[1]