gestorve

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

gestorve /ɣə'stɒ́rvə/

  1. (neet-lemma) bieveugelik voltoeadj deilwaord van sterve
Aafbraeking
  • ge-stor-ve
Variaasje

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif gestorve
gestorvene
gestorven
gestorvenen
gestorve gestorven gestorve gestorven gestorve gestorven gestorve gestorven gestorve gestorven
IPA /ɣə'stɒ́rvə/
/ɣə'stɒ́rvə̽nə/
/ɣə'stɒ́rvən/
/ɣə'stɒ́rvə̽nə/
/ɣə'stɒ́rvə/ /ɣə'stɒ́rvən/ /ɣə'stɒ́rvə/ /ɣə'stɒ́rvən/ /ɣə'stɒ́rvə/ /ɣə'stɒ́rvən/ /ɣə'stɒ́rvə/ /ɣə'stɒ́rvən/ /ɣə'stɒ́rvə/ /ɣə'stɒ́rvən/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) gestorves (toe) (wie) gestorventj (geer)
IPA /wì: ɣə'stɒ́rvəs tú:/ /wì: ɣə'stɒ́rvəɲ̊c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif
IPA


Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

gestorve /ɣə'stɒ́rvə/ (liaison: gestorven)

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • ge-stor-ve

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

gestorve /ɣə'stɒ́rvə/

  1. (neet-lemma) voltoeadj deilwaord van sterve
Aafbraeking
  • ge-stor-ve