Naar inhoud springen

getwiefeldj

Van Wiktionary


Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

getwiefeldj /ɣə'tw̥í:feʎɟ/

  1. (neet-lemma) bieveugelik voltoeadj deilwaord van twiefele
Aafbraeking
  • ge-twie-feldj

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif getwiefeldje getwiefeldjen getwiefeldje getwiefeldj getwiefeldje getwiefeldj getwiefeldj
IPA /ɣə'tw̥í:feʎɟe/ /ɣə'tw̥í:feʎɟen/ /ɣə'tw̥í:feʎɟe/ /ɣə'tw̥í:feʎɟ/ /ɣə'tw̥í:feʎɟe/ /ɣə'tw̥í:feʎɟ/ /ɣə'tw̥í:feʎɟ/
partitief sjrif getwiefeldjs
IPA /ɣə'tw̥í:feʎ̥ɟ̊s/ /ɣə'tw̥í:feʎɟz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) getwiefeldjs (toe) (wie) getwiefeldj (geer)
IPA /wì: ɣə'tw̥í:feʎ̥ɟ̊s tú:/ /wì: ɣə'tw̥í:feʎɟ ʝ̊é:r/


Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

getwiefeldj /ɣə'tw̥í:feʎɟ/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • ge-twie-feldj

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

getwiefeldj /ɣə'tw̥í:feʎɟ/

  1. (neet-lemma) voltoeadj deilwaord van twiefele
Aafbraeking
  • ge-twie-feldj